Temat alergii jest dosyć powszechnym zjawiskiem. Szacuje się, że dotyczy około 50% społeczeństwa i zależy nie tylko od genów, ale także od środowiska, w którym żyjemy. Uczulać może prawie wszystko, a alergia może pojawić się zarówno w dzieciństwie jak i w wieku dorosłym.
Wśród pacjentów ortodontycznych 1-3 % wykazuje skłonności alergiczne.
Są to uczulenia na metale takie jak nikiel, chrom, miedź, na lateks, żywice akrylowe lub epoksydowe.
Mogą manifestować się zaczerwienieniem błony śluzowej, przerostami dziąseł, rumieniem wielopostaciowym i pękaniem kącików ust. Najczęściej występuje alergia na nikiel i dotyczy 15 % populacji, przy czym alergia w obrębie błon śluzowych manifestuje się rzadziej ( 0.3-0.4 %) i wymaga 5-12 razy wyższego stężenia alergenu niż w przypadku objawów skórnych.
Obecnie alergia nie jest przeszkodą w podjęciu leczenia ortodontycznego, ponieważ istnieją alternatywne rozwiązania przeznaczone dla osób uczulonych począwszy od aparatów bezniklowych poprzez ligatury bez lateksu, aż do leczenia z użyciem nakładek ortodontycznych. Procedura postępowania jest taka sama jak w przypadku leczenia aparatami standardowymi. Zastosowanie elementów z tytanu, kompozytu lub ceramiki bądź stali powlekanej biokompatybilnymi dla alergika materiałami jak złoto czy teflon stwarza bezpieczne warunki leczenia. Bogata oferta propozycji powoduje, że osoby ze skłonnościami do alergii mogą w pełni korzystać z leczenia ortodontycznego, ponieważ stosuje się u nich materiały, które nie zawierają uczulających substancji. Alergia nie jest przeciwwskazaniem do leczenia, ale informacją dla ortodonty o konieczności doboru odpowiednich materiałów podczas regulacji zgryzu.
