Ząb zatrzymany jest to ząb o prawidłowej budowie anatomicznej, który nie pojawił się w jamie ustnej do dwóch lat po okresie jego fizjologicznego wyrzynania.
Najczęściej problem dotyczy trzecich trzonowców, rzadziej kłów i przedtrzonowców, bardzo rzadko dochodzi do zatrzymania wyrzynania siekaczy.
Ząb może być zatrzymany całkowicie gdy jest cały otoczony przez kość lub częściowo gdy tylko niewielka jego część wystaje ponad powierzchnię dziąsła.
Zęby zatrzymane mogą powodować resorpcję zębów sąsiadujących z nimi, a także być miejscem rozwoju torbieli zawiązkowych. Dlatego po wykonaniu dokładnej diagnostyki klinicznej i radiologicznej należy podjąć leczenie.
Jeżeli zostanie podjęta decyzja o wprowadzeniu zęba zatrzymanego do łuku, to zwykle pierwszym etapem jest leczenie ortodontyczne w celu stworzenia miejsca w łuku dla zatrzymanego zęba. Jeśli mimo to ząb nie pojawia się w jamie ustnej, wówczas niezbędna jest interwencja chirurga stomatologicznego, który podczas zabiegu odsłania zatrzymany ząb i przykleja zaczep ortodontyczny w celu dowiązania go do aparatu stałego i trakcji zatrzymanego zęba.
Jak zapobiegać ?
Najlepszą metodą jest profilaktyka. Regularne wizyty kontrolne u stomatologa oraz profilaktyczna wizyta ortodontyczna w okresie rozwojowym umożliwi wczesne wykrycie potencjalnych nieprawidłowości i przeciwdziałanie im.
U 8-9 letniego dziecka warto sprawdzić położenie kłów na zdjęciu pantomograficznym.
Szybka, wczesna diagnoza i związane z nią działania mogą zapobiec zatrzymaniu zębów.
