Wczesne leczenie ortodontyczne polega na stworzeniu warunków do prawidłowego rozwoju i takim przygotowaniu szczęk dziecka, aby w przyszłości leczenie ortodontyczne nie było potrzebne lub było jak najmniej inwazyjne.
Rozwój twarzy dziecka przebiega intensywnie pomiędzy 6, a 9 rokiem życia i w 99 % zostaje wtedy ukończony.
Głównym zadaniem wczesnej ortodoncji jest wychwycenie wady zgryzu w początkowym stadium jej rozwoju oraz znalezienie i korekta jej przyczyny. Zarówno nieprawidłowości dotyczące budowy jak i funkcji szczęk będą przyczyniały się do powstawania wady zgryzu, a następnie jej eskalacji.
Kształt i wielkość łuków zębowych jest ściśle związany z ich funkcją. Czyli prawidłowy rozwój jest możliwy tylko wtedy gdy w sposób niezaburzony przebiegają funkcje oddychania, połykania, ponieważ prawidłowa pozycja języka stymuluje łuki zębowe do optymalnego rozwoju stwarzając miejsce na wyrzynające się zęby stałe.
Jest to holistyczna koncepcja leczenia, gdyż leczy nie tylko skutki, ale też przyczyny wady, postrzega organizm jako funkcjonalną całość. Przykłada wagę do sposobu odżywiania, oddychania, równowagi mięśniowej, postawy ciała, a ustawienie zębów jest końcowym efektem współdziałania tych czynników. W tej koncepcji zawiera się również wyodrębnienie okresu intensywnego rozwoju twarzy dziecka jako czasu niepowtarzalnej szansy na wdrożenie potrzebnych działań, które zapewnią prawidłową funkcję i wygląd w dorosłym życiu.
